De ridder Don Quichot van Mancha. Versneeden naar den hedendaagschen smaak, en verrijkt met afbeeldingen eener nieuwe uitvindinge. Den Haag, J.C. Leeuwestijn, 1802. [2 delen]

De vertaling is van Pieter van Woensel (1747 – 1808), arts, wereldreiziger, schrijver en tekenaar. Zijn belangrijkste werk, ‘Aanteekeningen, gehouden op eene reize door Turkijen, Natoliën, de Krim en Rusland, in de jaaren 1784-1789’, was de vrucht van zijn jarenlange verblijf in Rusland en Turkije. Verder is hij de schrijver van ‘De Lantaarn’, een jaarboekje dat tussen 1792 en 1801 5 keer is verschenen en waarin hij de politieke ontwikkelingen in het “Bataafse” Nederland op satirische wijze in woord en beeld van commentaar voorzag. Van Woensels (ingekorte) Quichote-vertaling was de tweede in Nederland; die van zijn voorganger Lambertus van den Bos dateerde van 1657 en heeft dus anderhalve eeuw dienst gedaan. De “afbeeldingen eener nieuwe uitvindinge”, waarvan de titelpagina van deze ‘Don Quichote’ spreekt, zijn zogenaamde omtrekgravures (geen lithografieën, zoals Scheepers schrijft), een uit Frankrijk afkomstige illustratiestijl die rond de eeuwwisseling in Nederland door enkele illustratoren werd toegepast. Een van hen was Van Woensel, zoals blijkt uit zijn politieke caricatuurplaten in ‘De Lantaarn’. Deze vertonen een sterke gelijkenis met de illustraties in de ‘Don Quichote’, zodat het zeer waarschijnlijk is dat deze ook van zijn hand zijn.