Volksboek uit de eerste helft van de negentiende eeuw, waarin de legende wordt verhaald van de ten onrechte door haar echtgenoot Sigifridus van overspel beschuldigde Genoveva. Volgens Van Heurck moet het verhaal tussen het midden van de 13e en het begin van de 15e eeuw voor het eerst in verzen zijn gezet. De oudste handschriften berusten in het karthuizer klooster van Laach bij Koblenz. Van 1645 dateert de eerste Nederlandse vertaling (‘De H. Nederlantsche Susanna, ofte Het leven van de H. Princesse Genoveva, huys-vrauwe van den doorl. Palatijn Sifridus ‘) van een Frans prozaverhaal uit 1634. De in vele talen overgezette geschiedenis is “meermalen, zoo voor Protestanten als Roomschgezinden op nieuw bewerkt, door dichters bezongen en voor het tooneel bearbeid. Zij gaf stoffe aan schilders, graveurs en romanschrijvers, en nog versiert ze de wanden der woningen en hutten der landlieden en armen, wier weldoenster de edele Genoveva was” (Schotel).