De vertaling is van Jan Willem Jacobus Steenbergen van Goor. Dat blijkt uit zijn voorbericht voor het toneelstuk ‘De vuurproef’ (1804). Van Goor (Amsterdam 1778 – Haarlem 1856) was een geletterd man. Hij had letteren en rechten gestudeerd aan het Amsterdams Athenaeum Illustre, was in 1796 leraar klassieke talen geworden in Gouda, maar twee jaar later wegens oranjegezindheid ontslagen. In datzelfde jaar ging hij opnieuw studeren, ditmaal in Leiden, en promoveerde daar in 1800 in de rechten. Bij gebrek aan praktijk vertrok hij naar Leeuwarden, waar hij in 1801 de weduwe De Boij trouwde die daar een kleine boekhandel had. Voortaan dreef hij de zaak, en vanaf 1814 deed hij dat onder zijn eigen naam. Steenbergen van Goor heeft zeker een vijftigtal boeken vertaald, vooral uit het Engels en Duits, aanvankelijk alleen toneel (hij was een enthousiast amateur-toneelspeler), later omvangrijke historische werken, romans en reisverhalen, volgens Molhuysen (NNBW) “met veel oordeel en kennis”. Steenbergen van Goor overleed in het Haarlemse Oud-mannenhuis waar men hem in 1844 had besteed, nadat hij door een beroerte was getroffen.