Halewijn moet omstreeks 1746 in Leiden zijn geboren, zou daar geneeskunde hebben gestudeerd en leefde in ieder geval nog in 1791. Dat laatste blijkt uit de ledenlijst van het Leids letterkundig genootschap ‘Kunst wordt door arbeid verkregen’. Halewijn heeft één dichtbundel op zijn naam staan: ‘Poëtische uitspanningen’ (1771) en verder een aantal gelegenheidsgedichten, zoals deze “vaerzen” ter herdenking van Leidens ontzet in 1574.