Jean Leclerc (Geneve 1657- Amsterdam 1736) stamde uit een naar Zwitserland uitgeweken hugenotenfamilie. Hij werd in Geneve opgeleid om calvinistisch predikant te worden, maar zijn interesse in de geschriften van zijn cartesiaanse leermeester Robert Chouet en die van Hugo de Groot en Curcellaeus brachten hem tot een gematigder standpunt. In 1683 vestigde hij zich te Amsterdam waar hij hoogleraar filosofie en Hebreeuws werd aan het remonstrants seminarium. In 1712 volgde hij Ph. van Limborgh op als kerkhistoricus. Leclerc heeft een groot aantal publicaties op zijn naam staan over theologie, filosofie, filologie, en historie. Destijds maakte hij enige naam met het populariseren van wetenschappelijke kennis, maar bekender werd hij als uitgever-auteur van geleerden- en boekbeoordelingstijdschriften zoals de ‘Bibliothèque universelle et historique’. ‘Vita et Opera’ is ogenschijnlijk een biografie van Le Clerc, geschreven door een vriend, maar in werkelijkheid een autobiografie, gevolgd door een lijst van zijn publicaties en aan hem geschreven brieven van J.G. Graevius en baron E. von Spanheim. In 1712 zou een Engelse vertaling verschijnen.