Een van de opmerkelijkste dichtwerken van Willem Bilderdijk, waarin hij met groot vertoon van mediche kennis uiteenzet door welk lichamelijk en geestelijk lijden geleerden als hijzelf hun leven lang geteisterd worden. De opbrengst van de eerste druk (1808) was bestemd voor de slachtoffers van de ramp in Leiden, waar in 1807 een kruitschip ontplofte waarbij 150 doden vielen en duizenden mensen dakloos werden. De klap was zo hevig dat hij zelfs in het oosten van het land werd gehoord en in Amsterdam dacht men dat er een oorlogsschip was ontploft in de Zuiderzee. Van de tweede druk bestaan ook exemplaren met het jaartal 1828.