Gedicht geschreven na de ontsnapping van Napoleon uit zijn verbanningsoord Elba in 1815, waarmee een nieuw schrikbewind aanstaande leek. Het werd in hetzelfde jaar nog herdrukt. Hoewel er slechts één dichtbundel van haar bestaat (‘Gedichten’, 1859) was Maria Petronella Woesthoven (Dantumawoude 1760 – Amsterdam 1830) een getalenteerde en door haar tijdgenoten gewaardeerde dichteres. Zij was lid van twee patriotsgezinde genootschappen, sleepte daar prijzen in de wacht met haar gedichten en – heel uitzonderlijk – zij schroomde niet zich er lijfelijk te vertonen. Woesthoven was getrouwd met de Amsterdamse notaris Samuel Elter. Deze liet zich echter in 1805 van haar liet scheiden, “omdat zij zich misdragen zou hebben, wat maar één ding kan betekenen” schrijft Marleen de Vries, maar zij bleef ook daarna zijn naam dragen. Met zwager Willem Bilderdijk, die in eerste echt getrouwd was met haar zuster Catharina Rebecca, onderhield zij een uitstekende relatie, zo blijkt uit hun bewaard gebleven correspondentie.