Vermakelyke oraculen, ofte kortswylige voorzeggingen.Uyt den Francoyschen in onze Nederlandsche taale overgezet door J.W. Luder, advoc. Den laatsten druk. Van nieuws overzien, en van veele drukfouten en misslagen verbeterd. Amsterdam, Joannes Kannewet, 1764.

Zogenaamd lotboekje met vragen, die steeds weer andere (dwaze of ietwat gewaagde) antwoorden kunnen opleveren; geen “serieuze” waarzeggerij dus, maar eerder een soort gezelschapsspel, zoals vertaler Luder ook in zijn voorwoord aan de “gezamentlijke jonge juffrouwen van Amsterdam” schrijft: “laat het u dienen tot een kortswylige kwellinge ende omme eens te laggen, als mede tot teyd-verdrijf”. ‘Les oracles divertissans’ dateert van 1649, werd geschreven door Marc Vulson de la Colombière en in 1657 in het Nederlands vertaald door de advocaat J.W. Luder. Het moet ongelooflijk populair zijn geweest, want in 1720 ging het al om een 25e druk. Twee eeuwen na de eerste druk, in 1859, is het – waarschijnlijk voor het laatst – nog eens herdrukt. Buijnsters verklaart de zeldzaamheid van dit soort volksboekjes uit de weerstand die er tegen bestond, zowel van kerkelijke zijde als van de Verlichtingsmannen, omdat “dergelijke orakelkunst de redelijke mens onwaardig zou zijn”.